Froukje van der Ploeg

Froukje van der Ploeg (1974) studeerde Audiovisuele vormgeving aan de Kunstacademie St. Joost in Breda en volgde de opleiding van schrijversvakschool ’t Colofon in Amsterdam. Van der Ploeg ontving in 2005 de Hollands Maandblad Poëziebeurs. In 2006 debuteerde zij met de bundel Kater. Ze treedt met grote regelmaat op op festivals, en schrijft ook in opdracht.

Bekijk hier hoe Froukje van der Ploeg haar poëzie zelf omschrijft.

Zie ook: www.froukjevanderploeg.nl

Uw gedichten zijn toegankelijk voor een vrij breed publiek. Komt dit door uw stijl of door de onderwerpen waarover u schrijft?

Beiden denk ik. Ik schrijf veel over dagelijkse dingen, en over de twijfel over die dingen. Ik denk dat mensen zich daarin (soms) kunnen herkennen, dat maakt het toegankelijk. Ik hou van heldere zinnen.

U heeft schrijversvakschool ’t Colofon doorlopen. Is poëzie iets dat je kunt leren?

In zekere zin. Je moet natuurlijk zin hebben om te schrijven, je moet het willen, en er gevoel voor hebben. Dan is het wel te leren. Ik hou van korte heldere zinnen, dat is niet iets wat ik geleerd heb. Je leert suggesties. Bv verander van perspectief, of er moet nog wel iets naars gebeuren. Wat ik erg leuk/nuttig vond was om je werk elke week met een docent en cursisten te bespreken. Je hoorde als je je werk als meteen wat wel en niet goed was. Ik heb vooral veel gehad aan die lessen. Aan schrijfdiscipline leren door elke week iets af te hebben. Ik heb van nature een slechte concentratie, en heb nu wel geleerd hoe ik altijd op schrijf kan raken.

Laat een bestaan als dichteres zich verenigen met een achtergrond als vormgeefster?

Ik was geen vormgeefster, ik heb Audio visueel gestudeerd, dus films maken. Dat leent zich wel. Ik heb op de academie leren denken in beelden, en leren monteren. Dus van 6 uur filmmateriaal een half uur documentaire maken. Dat gebruik ik ook in mijn poëzie. Dichten is letterlijk het verdichten van tekst, dus met weinig woorden veel zeggen. En denken ik beelden is uiteraard handig om te dichten. Ik maak ook nog steeds veel foto's als ik ergens ben, en die beelden gebruik ik soms later ook. Of zijn in ieder geval delen van mijn geheugen.